σεπτιμόντιο

και σεπτιμούντιο, το, Ν

(ως ονομασία τής Ρώμης, επειδή ήταν κτισμένη πάνω σε επτά λόφους) το επταλόφιο. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. septimontium < septem «επτά» + mons, montis «βουνό»].